Στο πέρασμα του χρόνου, εμείς οι άνθρωποι αφήναμε τα ίχνη μας στο περιβάλλον με τη γεωργία, την υλοτόμηση, την αλιεία, την οικοδόμηση πόλεων, την κατασκευή δρόμων και με πολλούς άλλους τρόπους. Τους τελευταίους αιώνες όμως έχουμε αυξηθεί και έχουμε εξελιχθεί τεχνολογικά τόσο πολύ, που οι δραστηριότητές μας αφήνουν πλέον στο παγκόσμιο οικοσύστημα μια σφραγίδα πολύ πιο έντονη από ποτέ.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αφορά το φαινόμενο του θερμοκηπίου, και ειδικότερα τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τη χρήση ορυκτών καυσίμων, που προκαλούν αύξηση της θερμοκρασίας, τήξη των παγετώνων και των θαλάσσιων πάγων, άνοδο της στάθμης των ωκεανών, αλλαγές στις ατμοσφαιρικές κατακρημνίσεις και μεταβολές στις ζώνες βλάστησης.
Για να προβλέψουμε την αντίδραση των οικοσυστημάτων στην παγκόσμια υπερθέρμανση, πρέπει να κατανοήσουμε τα αποτελέσματα των κλιματικών διακυμάνσεων του παρελθόντος. Για το λόγο αυτό, οι ερευνητές μελετούν πυρήνες πάγου και πυρήνες ωκεάνιου πυθμένα, ηλικιακούς δακτυλίους δέντρων, καθώς επίσης και κοράλλια, γύρη, σταλακτίτες και σταλαγμίτες, και γενικά όλο το φυσικό «κλιματολογικό αρχείο» της Γης.
Πηγές καταγράφουν την τοπική ιστορία του κλίματος
Κατά τα τελευταία χρόνια, οι κλιματολόγοι έχουν αρχίσει να αναζητούν πληροφορίες για τον καιρό περασμένων εποχών σε ιστορικές πηγές. Δεν υπάρχουν βεβαίως ιστορικές πηγές που να πηγαίνουν τόσο πίσω στο χρόνο όσο το «κλιματολογικό αρχείο» της ίδιας της φύσης, και αυτές που υπάρχουν σπάνια προσφέρουν μια καθολική εποπτεία, ωστόσο μπορούν να αποκαλύψουν το πώς οι κλιματικές μεταβολές επηρέαζαν κατά τόπους την πανίδα και τη χλωρίδα, και κατά συνέπεια το άμεσο περιβάλλον και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Πρόσφατες έρευνες έχουν αποδείξει ότι μπορούμε να αποκτήσουμε πρόσβαση σε πολύτιμες πληροφορίες από πηγές αναξιοποίητες μέχρι τώρα, όπως παλιές φωτογραφίες και βοτανικές συλλογές.





























































