Η απουσία τους από την πολιτική σκηνή θα είναι και η μεγαλύτερη προσφορά τους

Θα μπορούσε ο τίτλος του σχολίου (Και οι 7 είναι…συνεπείς) να θυμίζει ταινία του Αμερικάνικου κινηματογράφου αλλά από τον φόβο της εκδίκησης δεν αναφερόμαστε στο ακριβές νόημα του. Όμως ο τίτλος της ελληνικής ταινίας «αμάρτησα για το παιδί μου» με πρωταγωνίστρια την Μάρθα Βούρτση θα πήγαινε γάντι στην προσπάθεια των 7 στελεχών της κυβέρνησης να δείξουν ότι πρωταρχικός σκοπός και επιδίωξη τους είναι να παραμείνουν στο κάδρο της εξουσίας έστω και λίγο χρόνο παραπάνω.

Με κοινή επιστολή τους οι κ.κ. Πεταλωτής, Ξυνίδης, Μπόλαρης, Σαχινίδης, Μωραΐτης, Δριβελέγκας και Όθωνας ζητούν τάχα για την σωτηρία της χώρας και μακράν των κομματικών σκοπιμοτήτων να σταματήσει κάθε συζήτηση για εκλογές, να δοθεί κατάλληλος χρόνος στον Παπαδήμο να ολοκληρώσει το έργο του, να ανοίξει μετά τη ψήφιση της δανειακής σύμβασης η συζήτηση για την εκλογή προέδρου του ΠΑΣΟΚ και να προηγηθεί  ευρύς ειλικρινής επώδυνος δημοκρατικός διάλογος για την πολιτική, την πορεία της χώρας και της δημοκρατικής παράταξης.

Δεν είναι άραγε προκλητικό οι νέοι «κηπουροί» της  ομάδας Παπανδρέου που με τη συμμετοχή τους σε κυβερνητικά και κομματικά πόστα να επιδιώκουν την παραμονή τους στην εξουσία μετά και τα όσα δεινά συσσώρευσαν στο κόμμα και στην κοινωνία με την  πολιτική τους;

Δεν είναι ιδιαίτερα προκλητικό να μιλούν για σωτήρια της πατρίδας όταν σήμερα πλέον είναι διαπιστωμένο ότι  ήταν λάθος η πολιτική που εφαρμόστηκε και για την οποία συμφωνούσαν χωρίς ενδοιασμούς οδήγησε τους πολίτες στη φτώχεια και στη δυστυχία;

Δεν είναι κοροϊδία η θέση τους για διάλογο και συζήτηση με τους πολίτες για το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης όταν και οι ίδιοι με την  καθημερινή τους παρουσία και συμπεριφορά απαξίωσαν τους πολίτες και τις κομματικές οργανώσεις  μεθοδεύοντας επιλογές με μοναδικό κίνητρο την διαφύλαξη των δικών τους θέσεων και των κολλητών τους;

Ένα πράγμα απομένει πλέον στους διαχειριστές της εξουσίας κι αυτό είναι ο γνήσιος απολογισμός για τα πεπραγμένα τους, η τίμια αυτοκριτική για τις ενέργειες τους και η μελλοντική απουσία από την πολιτική σκηνή.

Έτσι θα φανούν έστω και αργά χρήσιμοι για την δημοκρατική παράταξη διαφορετικά θα τους θέσει στο περιθώριο ο λαός με το αλάνθαστο κριτήριο.