Η κόντρα εργαζομένων και διοίκησης καλά κρατεί
Ενημερώθηκε η ΓΣΕΕ και η Εργατική Εστία
Οι γνήσιοι εργαζόμενοι ασφαλώς και δεν εχουν ανάγκη από τις αμπελοφιλοσοφίες του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Κομοτηνής, Παντελή Μαγαλιού, όταν μάλιστα εχουν να σκεφτούν πολύ σοβαρότερα πράγματα, όπως αυτά του μεροκάματου και της επιβίωσης τους μακριά από τις γνωστές «αρλούμπες» και ετσιθελικές συμπεριφορές.
Η προκλητική φράση «σας έδωσα την αίθουσα μια, δυο φορές δεν θα σας την ξαναδώσω» δείχνει την ιδιοκτησιακή νοοτροπία που απέκτησε και την οποία προσπαθεί να επιβάλει στους εργαζόμενους για δικούς του ασφαλώς λόγους. Τα σωματείο ενεργούν αυτόνομα, λένε οι εργαζόμενοι που ασφαλώς δεν θέλουν την συμμετοχή του Εργατικού Κέντρου στις υποθέσεις τους τη στιγμή μάλιστα που ήταν ιδιαίτερα επιλήψιμη η συμπεριφορά στελεχών του κατά το διάστημα των προηγούμενων κινητοποιήσεων.
Το Εργατικό Κέντρο, λένε, είναι το σπίτι των εργαζομένων του Νομού Ροδόπης και δεν έχει το δικαίωμα ο κάθε εφήμερος πρόεδρος να το μεταχειρίζεται όπως αυτός θέλει.
Είναι όμως ιδιαίτερα προκλητικό να προσπαθεί ο Μαγαλιός να διδάξει δημοκρατία και σεβασμό σε καταστατικές διαδικασίες, σε εργαζόμενους τη στιγμή που ο ίδιος δεν σεβάστηκε ποτέ τους νόμους και τα καταστατικά και συμπεριφέρθηκε με αλαζονικό τρόπο με αποκορύφωμα τις ενέργειες του στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου από την εποχή που ηταν ταμίας και διαχειρίστηκε εκατομμύρια χρήματα με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί απατή σε βάρος του δημοσίου ύψους 72.000.000 δρχ.
Όταν ανέλαβε ταμίας της διοίκησης παρέλαβε μια χρηστή διαχείριση, ανέτρεψε τις ομόφωνες αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου και ενεργώντας αλαζονικά και αυθαίρετα χωρίς δημοκρατική νοοτροπία και σεβασμό στους νόμους του Κράτους και το καταστατικό αρνιόταν χαρακτηριστικά κάθε απολογισμό δαπανών και παρά τις συνεχείς γραπτές αιτήσεις συμβούλων της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου αυτός με αλαζονικό τρόπο και συμπεριφορά οδήγησε τη συνδικαλιστική οργάνωση σε περιπέτειες ενώ οι συνέπειες θα αποκαλυφθούν πολύ σύντομα και θα είναι δυσβάστακτες για την εργατική τάξη.
Σχετικά με την προσπάθεια να απαντήσει στους εργαζομένους καταγγέλλοντας τους για αντισυνδικαλιστική συμπεριφορά θα πρέπει ασφαλώς να γνωρίζει ο πολυπράγμων πρόεδρος ότι κυρίαρχο όργανο στις υποθέσεις του Σωματείου είναι η γενική συνέλευση και ότι μόνο αυτή κανονίζει τις υποθέσεις του σωματείου και όχι ο κάθε αυτόκλητος υπερασπιστής κάποιων ημέτερων. Βέβαια ο νόμος προβλέπει και άλλες διαδικασίες σε περίπτωση παράβασης του καταστατικού, τις οποίες φυσικά δεν γνωρίζει.
Συνεχίζοντας το παραλήρημα του αναφέρεται σε γενικές συνελεύσεις και στην απροθυμία των μελών του Σωματείου να δεχτούν στις εργασίες της εκπρόσωπο του ΕΚ παραβλέποντας ότι αυτό είναι καταστατικό δικαίωμα που απορρέει από το καταστατικό κάθε σωματείου χωρίς να μπει στο κόπο να απαντήσει έστω και μια φορά πόσες συνελεύσεις πραγματοποίησε στο σωματείο του οποίου είναι μέλος και απο το οποίο εκλέγεται χωρίς φυσικά να λέει σε πόσες απ’ αυτές τηρήθηκαν οι διατάξεις του νόμου.
Προσπαθεί να δημιουργήσει ένα νεφέλωμα γύρω από τις διαδικασίες που πραγματοποιεί το Σωματείο θεωρώντας ότι πιθανόν το Δ.Σ. να εκλέχθηκε με νόθες εκλογές χωρίς φυσικά να μπαίνει στο κόπο να μιλάει για τις εκλογές του «μαζικότερου» σωματείου του Ε.Κ. από τις οποίες εκλέγεται και ο ίδιος.
Τελικά ας μην προσπαθεί ο Μαγαλιός να απαξιώσει τη διοίκηση του σωματείου αναφερόμενος σε μικρή συμμετοχή μόλις 15 μελών στη συνέλευση γιατί θα θυμηθεί ο κάθε σκεπτόμενος εργάτης ότι με την τακτική του απαξιώθηκε η ανώτερη συνδικαλιστική οργάνωση με την απόλυτη απουσία των εργαζομένων απο κάθε είδους διαδικασία. Όταν σε σύνολο 3.000 εργαζομένων μελών των σωματείων της δύναμης του Ε.Κ. συμμετέχουν στις διαδικασίες και στις συγκεντρώσεις μόλις 20 άτομα είναι κάτι που δεν προβληματίζει τον Μαγαλιό.
