Κοντά σε επίπεδα-ρεκόρ παραμένει η τιμή της αμόλυβδης βενζίνης, καθώς από τις 27 Μαρτίου ξεκίνησε εκ νέου ανοδική κούρσα, με αποτελέσμα σε ορισμένα πρατήρια της χώρας να φθάνει ακόμα και το 1,87 ευρώ/λίτρο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Τιμών Υγρών Καυσίμων, η μέση πανελλαδική τιμή αυξήθηκε στο 1,675 ευρώ/λίτρο, από 1,671 την περασμένη Παρασκευή. Στις 16 Μαρτίου είχε εκτοξευθεί στο ρεκόρ του 1,68 ευρώ/λίτρο.
Η υψηλότερη τιμή σήμερα, Δευτέρα, στη χώρα είναι το 1,87 ευρώ/λίτρο (Κεφαλονιά) και ακολουθούν Λασίθι (1,865), Πειραιάς (1,863), Ηράκλειο (1,857) και Κυκλάδες (1,84).
Στην Αθήνα, η μέση τιμή διαμορφώνεται σε 1,644 ευρώ/λίτρο και η μέγιστη σε 1,779 ευρώ/λίτρο, ενώ στη Θεσσαλονίκη σε 1,641 και 1,768 ευρώ αντίστοιχα.
Την ίδια ώρα, στις διεθνείς αγορές, οι τιμές του πετρελαίου ανέρχονται σε υψηλά 30 μηνών, γεγονός που σημαίνει ότι οι ανοδικές πιέσεις στις τιμές των καυσίμων θα συνεχισθούν τις επόμενες ημέρες.
Πρατηριούχοι κατά Επιτροπής Ανταγωνισμού
Κριτική στην Επιτροπή Ανταγωνισμού ασκεί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πρατηριούχων – Εμπόρων Καυσίμων (ΠΟΠΕΚ), με αφορμή την πρόσφατη δήλωση του προέδρου της Δ. Κυριτσάκη, σύμφωνα με την οποία η ακρίβεια στα καύσιμα οφείλεται μεταξύ άλλων στην πληθώρα πρατηρίων καυσίμων.
«Αν όλες οι μελέτες, οι έρευνες, οι διαβουλεύσεις και τα πορίσματα της Επιτροπής Ανταγωνισμού για την αγορά καυσίμων έγιναν για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι «στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά μαγαζιά», τότε η Επιτροπή ακυρώνει το ρόλο της στην αγορά», αναφέρει η ΠΟΠΕΚ σε ανακοίνωση της την Δευτέρα.
Η Ομοσπονδία τκαλεί την Επιτροπή να προχωρήσει σε έρευνα των συνθηκών ανταγωνισμού στην αγορά πετρελαιοειδών και καταλήγει:
«Το ερώτημα που δημιουργείται είναι για ποιο λόγο η Επιτροπή Ανταγωνισμού -όπως εκφράζεται δια του προέδρου της- άλλαξε άποψη για την αγορά καυσίμων. Για ποιους λόγους δηλαδή ξεχάστηκαν τα προβλήματα του ανταγωνισμού στο χώρο των διυλιστηρίων και ο τρόπος που καθορίζουν τις τιμές τους, το καθεστώς τήρησης των αποθεμάτων ασφαλείας, η αδιαφάνεια στις συμβάσεις μεταξύ εταιριών και πρατηρίων, το “μοίρασμα” της χώρας σε ζώνες επιρροής από τις εταιρίες, η αδυναμία απευθείας πρόσβασης των βενζινοπωλών στα διυλιστήρια, κ.λπ.».
