Ξαφνικά κάποιοι μας προέκυψαν από το πουθενά και νομίζουν ότι είναι οι αναντικατάστατοι και οι μοναδικοί στο χώρο της πολιτικής. Μιλάμε φυσικά για τους βαστάζους των πολιτικών που γέμισαν ξαφνικά αλαζονεία από την ενασχόληση τους με τις υποθέσεις των πολιτικών. Υπηρέτες της γραφειοκρατικής δουλειάς ξεπερνούν τα όρια και συμπεριφέρονται ως μικροί αρχηγίσκοι και νομίζουν ότι παράγουν και πολιτική.
Ο λόγος για τον νεαρό υπάλληλο του Πεταλωτή που ακούστηκε να λέει σε αγανακτισμένους εργαζομένους ότι στο εξής για να μιλήσουν με τον υφυπουργό θα πρέπει να ζητήσουν προηγουμένως «συγνώμη».
Μας το μετέφεραν συνάδελφοι δημοσιογράφοι και δεν έχουμε λόγους να μην το πιστεύουμε αφού είναι γνωστή η αλαζονεία που διακατέχει τους υπαλλήλους του πολιτικού γραφείου του Πεταλωτή μόνο που δεν ξέρουμε που βρήκαν τόσο θράσος και γιατί συμπεριφέρονται με τόση αλαζονεία απέναντι σε εργαζόμενους και μάλιστα άνεργους που διεκδικούν εργασία και καταβολή των δεδουλευμένων. Αλλά που ξέρουν αυτοί οι βολεμένοι που απολαμβάνουν παχυλούς μισθούς και ανάλογες υπερωρίες.
Χαμαιλέοντες
Οι συνεπείς εργαζόμενοι της ΕΝΚΛΩ πάντοτε κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων διεκδικούσαν την καταβολή των δεδουλευμένων και την έναρξη των εργασιών των εργοστασίων ενώ κάποιοι άλλοι συνδικαλιστές με την συμπαράσταση του Εργατικού Κέντρου μιλούσαν για προγράμματα και πράσινα άλογα. Ξαφνικά όλοι άρχισαν να ταυτίζονται με τους εργάτες και να διεκδικούν τις ίδιες λύσεις. Έτσι παρατηρήθηκε το τραγελαφικό φαινόμενο να βγουν ανακοινώσεις που έκαναν τους εργαζόμενους να γελούν και να κοροϊδεύουν τα συνδικαλιστικά σαΐνια που σαν χαμαιλέοντες άλλαξαν ξαφνικά τομάρι.
Είναι φυσικά αξιοπρόσεκτη η ανακοίνωση των εργαζομένων που αναφέρεται στην για πρώτη φορά συμπόρευση της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου με τους συνεπείς αγωνιστές – εργαζόμενους. Τώρα εναντίον ποιων είναι το σχόλιο των συνδικαλισταράδων του Εργατικού Κέντρου δεν καταλάβαμε.