Ήταν 28 Μαΐου 2021 όταν το Γραφείο του Δημάρχου Κομοτηνής με δελτίο Τύπου προς τα τοπικά ΜΜΕ ενημέρωνε τους δημότες για την τηλεδιάσκεψη που είχε ο Γιάννης Γκαράνης με τον πρόεδρο της ΕΤΑΔ για το ζήτημα της αξιοποίησης της παραλιακής ζώνης.
«Μετά το πέρας της επικοινωνίας του με τον κ. Μπέζα ο Δήμαρχος Κομοτηνής εξέφρασε την ικανοποίησή του, καθώς ο κ. Μπέζας εμφανίστηκε θετικός απέναντι στις δύο προτάσεις που τέθηκαν. Οι προτάσεις σε εύθετο χρόνο (!!!) θα κατατεθούν και γραπτά στην ΕΤΑΔ. Επίσης, συμφωνήθηκε μια δια ζώσης συνάντηση με τον διευθύνοντα Σύμβουλο της ΕΤΑΔ, Στέφανο – Διονύση Βλαστό, και την αρμόδια υπηρεσία», σημείωνε τότε χαρακτηριστικά το Γραφείο Τύπου του Δημάρχου.
Σχολιάζοντας τότε το δελτίο Τύπου, γράφαμε για κωλυσιεργία και προχειρότητα της Δημοτικής Αρχής και για μια τουριστική ανάπτυξη η οποία μετατίθεται στις καλένδες και όπως αποδεικνύεται σήμερα, με αφορμή τη διαμαρτυρία του Συλλόγου Κατασκηνωτών Κάμπινγκ Φαναρίου, οι εξελίξεις μας επιβεβαιώνουν για ακόμη μια φορά.
Δύο χρόνια από τότε όχι μόνο δεν υπάρχει καμία εξέλιξη στο όλο ζήτημα αλλά τα πράγματα πρέπει να είναι ακόμα χειρότερα καθώς σύμφωνα με τον Αντιδήμαρχο Οικονομικών κ. Πολιτειάδη, η ΕΤΑΔ δεν ανταποκρίνεται ούτε καν στα τηλεφωνήματα. «Ως πρόεδρος του συλλόγου ξεκίνησα την περίοδο του Πάσχα μια προσπάθεια να έρθω σε επαφή με τα στελέχη της. Δύσκολα επικοινωνούσαμε γιατί δεν ανταποκρινόταν στα τηλέφωνα», είπε χαρακτηριστικά ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών.
Εν κατακλείδι, η παραλιακή ζώνη μένει αναξιοποίητη, η δημόσια περιουσία ρημάζει, η τοπική οικονομία χάνει έσοδα από τον τουρισμό και για όλα αυτά η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στη διοίκηση της ΕΤΑΔ αλλά και στη Δημοτική Αρχή, η οποία αποδεικνύεται ανεπαρκής στο να παρεμβαίνει και να δίνει λύσεις.
Το «όραμα» της διοίκησης Γκαράνη για την αξιοποίηση της παραλιακής ζώνης περιορίστηκε στο να δημοπρατεί ο Δήμος Κομοτηνής μερικές άδειες… για καντίνα. Ίσως λοιπόν οι δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου να αποτελούν μια χρυσή ευκαιρία για τους δημότες να επιλέξουν έναν άλλον δήμαρχο και μια άλλη διοίκηση, που θα έχουν πρόσβαση στα κέντρα αποφάσεων και θα μπορούν να παράγουν έργο και να φέρνουν αποτελέσματα.