Στις 11 το πρωί την Κυριακή 1 Μαΐου στην κεντρική πλατεία – «Οι αυξήσεις ψίχουλα που νομοθετεί η κυβέρνηση της ΝΔ δεν λύνουν το μεγάλο πρόβλημα των αυξήσεων στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης»
Κάλεσμα στους εργαζόμενους για συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση που διοργανώνει την Πρωτομαγιά, απευθύνουν η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κομοτηνής, ο Σύλλογος Γυναικών Ροδόπης και το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ.
Στο κάλεσμα αναφέρεται:
«Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες, νέοι,
Τιμούμε τους αγώνες της εργατικής τάξης, τις αιματηρές θυσίες χιλιάδων εργατών στο δρόμο της απελευθέρωσης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης! Κρατάμε γερά το νήμα που διαπερνά και συνδέει την Πρωτομαγιά του Σικάγο το 1886, της Θεσσαλονίκης το 1936, της Καισαριανής το 1944 και κάθε Πρωτομαγιά έως σήμερα, μέρα – σύμβολο για το δίκιο της τάξης μας.
Σήμερα στη σκιά ενός ακόμα ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία που ματώνει τους λαούς πάνω στους αιματοβαμμένους δρόμους των επιχειρηματικών κερδών, τη λυσσασμένη επίθεση των κυβερνήσεων απέναντι στη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων και στο δικαίωμα να οργανώνονται στα συνδικάτα και να αγωνίζονται, να απεργούν, τα μηνύματα της εργατικής πρωτομαγιάς αποτελούν φωτεινό φάρο για τους εργάτες όλου του κόσμου, κάνουν επίκαιρο το σύνθημα ότι “ελπίδα είναι η πάλη των λαών”.
Άμεση απεμπλοκή της χώρας μας από τον πόλεμο των ληστών – Καμία συμμετοχή στο νέο σφαγείο
Οι ιμπεριαλιστές σκορπούν τη δυστυχία και δολοφονούν για μια ακόμη φορά τους λαούς, για τα κέρδη τους. Η δολοφονική εισβολή της Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Όσες και όποιες προφάσεις και αν κάθε φορά βρίσκουν, γνωρίζουμε πως η αλήθεια που οδηγεί σε νέες πολεμικές επεμβάσεις είναι ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των δρόμων μεταφοράς τους, ο αδυσώπητος ανταγωνισμός των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ρωσίας.
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος αποτελεί την διέξοδο των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής με ακόμα πιο άγρια μέσα που βυθίζει τους λαούς στη δυστυχία, τη φτώχεια και την προσφυγιά. Οι αρνητικές συνέπειες του πολέμου, είναι ήδη μεγάλες τόσο για τον ουκρανικό λαό όσο και για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής. Πέρα από το μακελειό σε ανθρώπινες ζωές, δυναμώνουν ακόμα περισσότερο οι ροές των προσφύγων και ξεριζωμένων από τον τόπο τους.
Η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες, έχουν εμπλέξει την Ελλάδα στον πόλεμο. Έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ΝΑΤΟικό ορμητήριο με αναβάθμιση και επέκταση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων. Με την συστηματική εκφόρτωση στρατιωτικών οχημάτων και τη μεταφορά πολεμικού εξοπλισμού εμπλέκεται ο λαός μας, ακόμη πιο βαθιά στο νέο μακελειό για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου, που διεκδικεί συμμετοχή στη μοιρασιά της λείας και των αγορών του πετρελαίου και της ενέργειας.
Οι εργαζόμενοι της χώρας μας δεν έχουν κανένα συμφέρον να διαλέξουν στρατόπεδο ληστών για τα συμφέροντα των πετρελαιάδων, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων όπλων. Εδώ και τώρα πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας για:
- Καμιά συμμετοχή στον πόλεμο με οποιοδήποτε πρόσχημα και με οποιοδήποτε τρόπο, με πολεμικό υλικό, με στρατιωτικά μέσα, με εκστρατευτικό σώμα.
- Να μην χρησιμοποιηθεί το ελληνικό έδαφος για τα σχέδια των μακελάρηδων.
- Να κλείσουν τώρα όλες οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές στρατιωτικές βάσεις στη χώρα.
Δε δεχόμαστε νέες αιματηρές θυσίες για τα κέρδη των εκμεταλλευτών μας!
Ο λαός μας πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει μεγάλο τίμημα, με μειώσεις μισθών, συντάξεων, εισοδήματος, με σκληρή φορολογία, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, για να ανακάμψουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν πρέπει να πληρώσει με νέες περιπέτειες τα κέρδη τους.
Οι αυξήσεις ψίχουλα που νομοθετεί η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζοντας να ακυρώνει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, δε λύνουν το μεγάλο πρόβλημα των αυξήσεων στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στα καύσιμα, το ρεύμα, το νερό και των χαμηλών μισθών στην Ελλάδα. Πάνω από 400.000 εργαζόμενοι έχουν μηνιαίο μισθό κάτω από 500 ευρώ. Τα part time και οι ελαστικές μορφές εργασίας θερίζουν. Την ίδια στιγμή οι απώλειες της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων είναι πάνω από 13% την τελευταία χρονιά, ενώ ο πληθωρισμός ξεπέρασε το 8%. Τα 4 δις ευρώ που δίνει η χώρα για τη συμμετοχή της στις ΝΑΤΟικές δαπάνες, την στιγμή που ο λαός στενάζει να πληρώσει τη ΔΕΗ, το φυσικό αέριο και το ψωμί, είναι πρόκληση.
Η κυβέρνηση δυναμώνει την κρατική καταστολή βγάζοντας παράνομη τη μία απεργία μετά την άλλην για να κάμψει τις εργατικές- λαϊκές αντιδράσεις και να περάσει σιωπητήριο στους αγώνες, και την ίδια στιγμή δίνει δώρα στους επιχειρηματικούς ομίλους, νέες ευκαιρίες για αμύθητα κέρδη .
Με κριτήριο τα κέρδη η εντατικοποίηση τσακίζει στους χώρους δουλειάς, με ατέλειωτα ωράρια, με δουλειά – λάστιχο, με τις «ευλογίες» των νόμων όλων των κυβερνήσεων. Με τον κατώτατο μισθό καθηλωμένο κάτω από τα όρια της φτώχειας και με ανύπαρκτες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις κανείς εργαζόμενος δεν ξέρει από πού να πιαστεί, τί να πληρώσει, ποια ανάγκη να πρωτοκαλύψει.
Εργαζόμενη-ε,
Μην έχεις καμιά εμπιστοσύνη σε αυτούς που σου λένε «κάνε υπομονή» μέχρι να ξανάρθει η ανάπτυξη. Σε όσους θυσιάζουν τη ζωή τη δική σου και των παιδιών σου για «εθνικούς στόχους» όπως έγινε με τα μνημόνια. Μην ακούς τα παρακαλετά των εργατοπατέρων σε ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ, για κοινωνικούς διαλόγους.
Όλα έχουν τον ίδιο παρανομαστή: Να ξεπλυθεί η πολιτική που θέλει τον εργάτη να πληρώνει διπλά και τρίδιπλα τα κέρδη του κεφαλαίου. Ανεργία, απληρωσιά, φοροληστεία και ακρίβεια μας περιμένει και την επόμενη μέρα.
Είναι ανάγκη να δυναμώσει ο διεκδικητικός αγώνας για:
- επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού, διεκδικώντας 825€ κατώτερο μεικτό μισθό,
- αυξήσεις στους μισθούς πάνω από το ύψος του πληθωρισμού
- κατάργηση όλων των φόρων στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο, στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης,
- γενναία μείωση τιμών και πλαφόν στα βασικά είδη, στην ενέργεια, στα καύσιμα
- διαγραφή χρεών, κανένα εργατικό – λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και τρόφιμα
Οι δικές μας ανάγκες στο προσκήνιο!
Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχουν σωτήρες για τον εργαζόμενο λαό! Για να απαλλαγούμε από τους άδικους πολέμους πρέπει να σταθούμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας με τους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για να ανασάνουμε από την ακρίβεια, θα πρέπει να πάρουμε εμείς την υπόθεση στα χέρια μας, διεκδικώντας συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις και μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης, κατάργηση φόρων και χαρατσιών.
Για να τραβήξουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης, έξω από κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, που θα έχει ως μοναδικό κίνητρο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Με την εργατική τάξη στην πρωτοπορία, σε συμμαχία με τους μικρούς αγρότες και τους επαγγελματίες, προχωράμε μπροστά για το μέλλον που μας ανήκει, για τον μεγάλο αγώνα της απελευθέρωσης των εργατών και των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης!».
