Πορεία αλληλεγγύης στον Δημήτρη Κουφοντίνα πραγματοποίησαν το απόγευμα της Πέμπτης 18 Φεβρουαρίου στην Κομοτηνή μέλη της «Ανοιχτής Συνέλευσης ενάντια στον Κρατικό Αυταρχισμό».
Η πορεία σταμάτησε κάτω από τη γραφεία της Νέας Δημοκρατίας όπου φωνάχτηκαν συνθήματα κατά της κρατικής καταστολής και πετάχτηκαν τρικάκια.
Μετά τα συνθήματα, οι διαδηλωτές αποχώρησαν προς την παλιά Νομική ενώ την πορεία παρακολουθούσαν κατά τη διάρκεια της διακριτικά αστυνομικές δυνάμεις.
Στο κείμενο που μοιράστηκε αναφέρεται:
«Η απόπειρα δολοφονίας του Δημήτρη Κουφοντίνα είναι πολιτική»
Από 8/1/21 ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας επέλεξε να προβεί σε μία από τις ύστατες μορφές αγώνα προκειμένου να διεκδικήσει τα αυτονόητα. Αφορμή στάθηκε το νόμιμο δικαίωμα του για μεταγωγή από τις αγροτικές φυλακές Βόλου στις φυλακές Κορυδαλλού, το οποίο και δεν εκπληρώθηκε.
Στην ουσία η ίδια η κυβέρνηση αθετεί τους νόμους που ψήφισε στη Βουλή. Μετά από πολλές απεργίες πείνας η κατάσταση του είναι αρκετά κρίσιμη σε σημείο που μπορεί να επιφέρει μόνιμες βλάβες και να φτάσει έως το θάνατο του. Διανύει την 42η ημέρα της απεργίας και αντιμετωπίζει καρδιολογικά και νεφρικά προβλήματα, τα οποία μπορεί να αποβούν μοιραία.
Επίσης δεν λαμβάνει πρόσθετα συμπληρώματα και αυτή τη στιγμή είναι αδύνατη η ενυδάτωση του παρά μόνο με ορό. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και με ιατρική απόφαση έχει μεταφερθεί σε ΜΕΘ και με βάση την τελευταία ενημέρωση η ζωή του απειλείται άμεσα.
Η κυβέρνηση αρνείται την ύπαρξη πολιτικών κρατουμένων και αντιφρονούντων με απώτερο σκοπό να χαθεί το πρόσημο της πολιτικής δράσης. Επιχειρείται μια ταύτιση όλων των μορφών βίας δίνοντας μια ποινική διάσταση σε όλα. Συνοδοιπόρος στην πολιτική και ζωτική εξόντωση του Δ. Κουφοντίνα είναι η δικαστική εξουσία η οποία δημιουργεί καθεστώς εξαίρεσης για κάθε αγωνιζόμενο ο οποίος αποτελεί κίνδυνο για το κράτος.
Εάν η κυβέρνηση δεν παραχωρήσει τα θεμελιώδη, αυτονόητα δικαιώματα του πολιτικού κρατούμενου θα μιλάμε για την πρώτη πολιτική δολοφονία στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης ή για την πρώτη αναγκαστική σίτιση δια της βίας.
Η εκδικητική απόπειρα δολοφονίας του Κουφοντίνα από μεριάς της ΝΔ έχει να κάνει με την εξόντωση του ίδιου αλλά και γενικότερα ολόκληρου του κινήματος, κάτι το οποίο υποσχόταν και προεκλογικά. Μπορούμε να απαριθμήσουμε άπειρα γεγονότα που επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, όπως εκκενώσεις καταλήψεων, καταστολή πορειών κλπ, φτάνοντας στο σημείο ακόμα και τα τρικάκια να θεωρούνται τρομοκρατική ενέργεια.
Κανείς δεν μπορεί να πιστεύει πως ο θάνατος ενός απεργού πείνας θα είναι ένα τυχαίο γεγονός. Νομίζαμε ότι το φιλελεύθερο κράτος δικαίου βασίζεται στην ύπαρξη γραπτών νόμων ώστε να απαγορεύεται η κρατική αυθαιρεσία.
Τσαλαπατώντας τους ίδιους της τους νόμους, στην περίπτωση του Κουφοντίνα, η δημοκρατία δικαιώνει αναδρομικά τη βίαιη δράση του. Η ζωή του Δ. Κουφοντίνα βρίσκεται σε οριακό σημείο, δεν ζητά ούτε χάρη, ούτε αμνηστία, να εφαρμοστεί μόνο ο νόμος, να μπορεί να ασκήσει τα δικαιώματα του ως κρατούμενος.
Γι’ αυτό και επιλέγει να βάλει το σώμα του ακόμα μια φορά ως το ύστατο μέσο διεκδίκησης των αυτονόητων. Προς ώρας η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το ζήτημα με όρους κρητικής βεντέτας. Ευελπιστούμε μετά από αρκετές δεκαετίες η καχεκτική μας δημοκρατία να μην είναι καθοδηγητής της πρώτης δολοφονίας πολιτικού κρατούμενου.
Εάν η μεθοδευμένη εκδικητική δολοφονία του κράτους πραγματοποιηθεί, όλο το υγιές κίνημα οφείλει να δείξει τα αντανακλαστικά του. Η απόφαση για την έναρξη της απεργίας πείνας έχει ένα μόνο προσδοκώμενο, τον αγώνα για τη ζωή και την εναντίωση στη θανατοπολιτική του κράτους και του κεφαλαίου. Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα για τη ζωή και την ελευθερία και να σηκώσουμε το ηθικό και πολιτικό βάρος που αρμόζει στην περίπτωση. Δεν θα επιτρέψουμε το κράτος να επιβάλλει τον μισανθρωπισμό και την εκδικητική του μανία σε βάρος των αγωνιστών.
Με τον Κουφοντίνα είμαστε μαζί, ενάντια σε κράτος και καταστολή.
Στον δρόμο, να σπάσουμε τον τρόμο.
Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα».
